2022 yılından neler ümit ettik, neler oldu. Covit salgınının akabinde bir 80’li olarak artık ya zombiler ya uzaylılar derken, ekonomik bir krizin içerisinde kaldık. Fiyatlar her geçen gün çılgınlar gibi zeminsiz/keyfe keder artarken birinin el frenini çekmesini bekliyorum. Bir senedir börülce arkadaş ile görüşemedim mesela. Hadi beslenmeyi geçtim börülce çok uçuk bir örnek oldu diyelim, ya kiralar? Biz nasıl havadan para kazanmayı seven bir milletiz ki kiralar fütursuzca arttırılabiliyor. Vatandaşı kim koruyacak?
Bu durum firmaları da ağır agresifleştirdi. Türkiye asgari ücret ülkesi.. Azami çalışan ve asgari yaşayabilen insanların ülkesi. Fazla mesai yaptırıp vermeyen, primleri elden ödeyip vergi kaçıran, şirketleri arası al gülüm ver gülüm yapanlar denetlenmemeye devam ediyor. Sokaklarda sürekli yabancı ve gurbetçi turistler var ve bugün alamadığınız bir tişörtün mislini alıyorlar. Farklı lobilere mensup kesim zenginleşirken, geri kalan kısımdakiler gittikçe eriyorlar. Patates 12 tl yahu.
Kadın cinayetleri, tecavüz aldı başını gitti. Toplum kendi adaletini tekme tokat, bıçak, silahla sağlama yanlısı. Saçmalık.. Benim bir umudum kalmadı özetle. Yeni nesil adına da çok üzgünüm.